ترجمه نیلوفر امیری
کارگردان: دیوید کراننبرگ/ نویسنده: دیوید کراننبرگ/ بازیگران: ویگو مورتنسن، لیا سیدوکس و کریستن استوارت/ ژانر: علمی-تخیلی، ترسناک / بخش : رقابتی.
خلاصه داستان: انسانها با تغییرات و جهشهای جدید با یک محیط مصنوعی سازگار میشوند. سائول تنسر، هنرمند مشهور، همراه با شریک خود کاپریس، دگردیسی اندامهای خود را در اجراهای آوانگارد به طور عمومی به نمایش میگذارد.
گاردین (پیتر برادشاو): کارگردان یک جامعه جدید عجیب و غریب از صورتهای بیماری خلق کرده است که در آن "درد نهایت لذت است و جراحی شکل جدید رابطه جنسی است". بعد از این فیلم همه چیز برای انسان خونینتر و سرگردانتر از همیشه به نظر میرسد. داستان فیلم در آینده جهان ترسناکی اتفاق میافتد که در آن بدن افراد در حال تغییر است و همه میدانند که در آستانه مرحله تکاملی پس از انسان هستند. به نوعی جنایتهای آینده یک کمدی سیاه حماسی عظیم و خشمگین است. کمدی قطعا راهی برای نگریستن به جنایات آینده است و بازی عالی کریستن استوارت بخشی از آن است اما واقعاً تعبیر کمدی میتواند یک روش نادرست و حتی خصمانه برای قرائت و تفسیر جنایات آینده باشد.
ورایتی (رامین ستوده): جنایتهای آینده شاید نخل طلا را نبرد، اما جایزه عجیبترین فیلم جشنواره را دریافت میکند. این فیلم شامل صحنه کالبد شکافی کودک، نماهایی از رودههای خونین و شخصیتهایی است که با لیسیدن زخمهای باز یکدیگر ارضا میشوند. به گفته نئون، جنایتهای آینده به دلیل «محتوای خشونتآمیز و آزاردهنده شدید، تصاویر وحشتناک، برهنگی گرافیکی و برخی کلامها » دارای رتبهبندی R داده شده است.
هالیوود ریپورتر (دیوید رونی): این فیلم بیشتر از آن که پاسخ یابی کند، رازهای بسیاری ارائه میکند. با توجه به این که فیلمنامه اصلی جنایات آینده در سال 1999 نوشته شده است، به نظر میرسد این فیلم قطعه تکمیل کننده فیلم قبلی کراننبرگ "تصادف" باشد.
ددلاین (تاد مک کارتی): این فیلم که ابتدا قبل از کنسل شدن در سال 2003 آماده تولید شده بود، فیلمی است که مخاطبان اصلی کارگردان را هدف قرار داده است. جنایتهای آینده به اندازه کافی جدی، ظریف و تحریک آمیز است تا بتواند به عنوان یک فیلم هنری در رقابت کن حضور پیدا کند.