کارگردان: اصغر فرهادی / بازیگران: امیر جدیدی، محسن تنابنده، رعنا آزادی‌ور / نمایش در بخش: رقابتی / امتیاز در آی‌.ام.دی.بی: ۸.۷ از ۱۰ ( از ۳ نقد)، امتیاز در راتن تومیتوز : ۱۰۰ (از ۵ نقد)، امتیاز در متاکریتیک: ۷۳ از ۱۰۰ (از ۷ نقد)

خلاصه فیلم: رحیم (امیرجدیدی) برای پرداخت بدهی‌اش نیاز به پول زیادی دارد و در این بین یک کیف حاوی سکه‌های طلا پیدا می‌شود که میتواند به اون کمک کند.

*

پیتر برادشاو (گاردین): داستان واقع‌گرایانه اصغر فرهادی بیش از اندازه آشفته و ناخوشایند است. این فیلم دارای بهم‌ریختگیِ گنگ و نامطلوب موجود در زندگی واقعی است. گیرایی زیادی در آن وجود دارد اما باید به تردید جزئی نسبت به سازگاری‌های ملودراماتیک آن اعتراف کنم که در خوش‌باوری‌اش غلو کرده است. این فیلم دارای درون‌مایه‌ای مفهمومی و مبتکرانه همچون یک داستان کوتاه ادبی است با این وجود حفره‌های پیرنگ از همان ابتدا مشخص می‌شود. هیچ‌کس از رحیم (شخصیت اصلی فیلم با بازی امیر جدیدی) این سوال واضح را نمی‌پرسد که اگر او می‌خواست شهروندی خوب باشد چرا کیفِ پیداشده را به سادگی تحویل مرکز پلیس نداد؟ قهرمان فیلمی درگیرکننده و حتی مجذوب‌کننده است اما به‌نظرم این رفتارهای واقع‌گرایانه در حال پنهان کردن یک داستانِ تاحدودی نامتمرکز باشند.

دیوید اهرلیچ (ایندی‌وایر): آخرین برزخ اخلاقی اصغر فرهادی بهترین اثرش پس از فیلم یک جدایی (۲۰۱۱) است. با این وجود این فیلم علی‌رغم اشتیاق مشابه در پرداختن به قوانین داخلی ایران،  بار اساسی عاطفی در فیلم جدایی را ندارد.

اُوِن گلیبرمن (ورایتی): آخرین فیلم کارگردان ایران در بعضی لحظات به بازآفرینی تعلیق بومی پرشور در فیلم‌های یک جدایی و فروشنده (۲۰۱۶) دست می‌زند اما خنثی‌تر و ضعیف‌تر آن‌هاست. فرهادی با نشان دادن عاقبت جامعه‌ای که مردم عادی را در اندازه قهرمانان بالا می‌کشاند، صحنه‌های بسیار موثری را به نمایش‌ می‌گذارد اما درنهایت به داستانی که خودش روایت می‌کند هم اعتماد ندارد. زمان فیلم دو ساعت و هفت دقیقه است و ساختارش بیشتر از آنکه تکاملی و پیش‌رونده باشد تکرارشونده است.

جیسون سولومونز (رپ): این فیلم بسیاری از سوالاتش را بدون جواب باقی‌ می‌گذارد. تماشای دوباره شاید به تعدادی از آن‌ها پاسخ دهد مانند اینکه سرانجام زن سابق رحیم چه شد و اصلا آن سکه‌های تباه‌کننده واقعا از کجا آمدند و همچنین اینکه حالا کجا رفته‌اند؟ اما به‌نظر می‌رسد هدف اصلی فیلم هم همین [ناآگاهی] باشد.