داستان لیزی/ کارگردان: پابلو لارائین / بازیگران: جولیان مور، کلایو اوون، جنیفر جیسون لی / تهیه‌کننده: جی.جی آبرامز / ژانر: درام، دلهره‌آور / نمایش در: اپل تی‌وی پلاس / امتیاز در آی‌ام‌.دی.بی: ۵.۹ از ۱۰ / امتیاز در راتن تومیتوز: ۵۴ از ۱۰۰، امتیاز در متاکریتیک: ۴۸ از ۱۰۰

خلاصه فیلم: لیزی همسر یک نویسنده مشهور است. او پس از مرگ همسرش مجبور به رویارویی با یک هوادار افراطی و مواجهه با حقایق تلخ زندگی‌اش می‌شود.

*

یکی از جالب‌ترین ویژگی‌های هنر، توانایی شگفت‌انگیز آن در پل زدن بین واقعیت و رویاست. دو دنیای کاملا متفاوت که توسط یک جادوی فانتزی به هم پیوند می‌خورند و ویژگی‌های منحصربه‌فردشان را به یکدیگر قرض می‌دهند. موفق‌ترین نمونه‌های معاصر این تلفیق در سینما را می‌شود در فیلم ماهی‌بزرگ (تیم برتن / ۲۰۰۳) و مهم‌تر از آن در شاهکار کارگردان مکزیکی یعنی  هزارتوی پن (گیرمو دل‌تورو / ۲۰۰۶) مشاهده کرد. شاید به‌نظر برسد خلق این هم‌آمیزیِ هیجان‌انگیز به آسانیِ ساخت هر اثر تخیلی دیگر باشد. نظری که اشتباه بودنش را در تلاش نافرجام سازندگان این سریال می‌توان به‌خوبی شاهد بود.

در داستان لیزی نشانه‌هایی از سایر آثار استفن کینگ دیده می‌شود؛ مانند بارانیِ زرد رنگی که در فیلم آن (اندی موسکیتی / ۲۰۱۷) بر تن شخصیت اصلی بود و حتی هتلی که لیزی و همسرش در زمستان به آن‌جا می‌روند هتل فیلم درخشش (استنلی کوبریک / ۱۹۸۰) را یادآوری می‌کند‌. در کنار این موضوع حضور موتیف‌های پرتکرار مانند بازشدن مکرر شیر آب و روشن شدن مجسمه فانوس دریایی در کنار موسیقی رعب‌آور، به ایجاد تعلیق و پیوستگی این احساس کمک فراوانی کرده‌است. اما چرا این مسیر به موفقیت ختم نمی‌شود؟

داستان لیزی از همان ابتدا سعی می‌کند متفاوت باشد. این تلاش در تیتراژ خلاقانه‌اش پیداست و نوید اقتباس موفقِ دیگری را از کتاب‌های استفن کینگ می‌دهد. اما این اشتیاق چندان پایدار نمی‌ماند و با شروع سریال ایرادات آن هم نمایان می‌شود. با اینکه جولیان مور مثل همیشه حضور استادانه‌ای دارد، اما بازی کلایو اووِن دچار نوسان است در نتیجه شیمی این‌ دو به پختگی و باورپذیری ارتباطشان در فرزندان بشر (آلفونسو کوارون / ۲۰۰۶) نمی‌رسد. بازی دِین دی‌هان به دلیل تک‌بعدی بودن کاراکتر و شخصیت‌پردازی ناقص، اغراق آمیز به نظر می‌رسد و شاید بتوان گفت بهترین بازیگر مجموعه مایکل پیت است که نقش دشوار و چندوجهی پدر نویسنده را به زیبایی ایفا می‌کند. مهم‌ترین چالش سریال یعنی درهم تنیدگی حقیقت و خیال که مدعی رقابت با هزارتوی پن است باوجود تلاش‌های بسیار خالقاتش در نهایت به تصویری کارت‌پستالی، کم‌عمق و البته بی‌جان نسبت به این اثر منتهی می‌شود.