خوک/ کارگردان: مایکل سارنوسکی / بازیگران: نیکلاس کیج، الکس وولف، آدام آرکین /ژانر: درام، تریلر / تهیه‌کننده: ونسا بلاک، نیکلاس کیج / توزیع‌کننده: نئون / امتیاز در آی.ام.دی.بی: ۷ از ۱۰، امتیاز در راتن تومیتوز: ۹۸ از ۱۰۰، امتیاز در متاکریتیک: ۸۲ از ۱۰۰

خلاصه فیلم: داستان فیلم درباره یک سر آشپز است که از زندگی قبلی‌اش فاصله گرفته و وقتی که خوک دوست‌داشتنی‌اش دزدیده می‌شود، برای نجات دادن او با زندگی گذشته خود روبرو می‌شود.

*

از آن جا که زمان زیادی از حضور قوی نیکلاس کیج در اثری قابل قبول می‌گذرد، کمتر کسی چنین بازگشت غیرمنتظره‌ای را از او پیش‌بینی می‌کرد. به حدی که خودش هم در مصاحبه‌ای اعلام کرده بود انتظار این حجم از استقبال را نداشته! پس باید دید این فیلمِ به ظاهر ساده و معمولی که کارگردان نام‌آشنایی هم در راس پروژه‌اش ندارد چگونه موفق شده علاوه بر تحسین منتقدان، رضایت مخاطبانش را هم به همراه داشته باشد؟

فیلم در اعماق جنگل آغاز می‌شود و همچون فیلم تحسین‌شده اولین گاو (کلی رایکارد /۲۰۱۹) به نمایش طبیعت بکر، بخش‌های داخلی کلبه چوبی و همچنین پیوند عاطفی بین انسان و دام - در اینجا خوک- می‌پردازد. البته این پیوند در همان ابتدا به‌ خطر می‌افتد و مانند اهمیتی که حیوان خانگی در فیلم جان‌ ویک (چاد استاهلسکی /۲۰۱۴) داشت - سگی که کشته شدنش جان ویک را به انتقام وا داشت-، قصه بر محور پیدا کردن خوک رابین (کیج) جلو می‌رود. در اینجا بر خلاف دو فیلم ذکر شده می‌توانیم وابستگی غیرعادی و شدید شخصیت اصلی را به این حیوان مشاهده کنیم. در واقع رابین در انزوای خود خواسته‌اش تمام علاقه و محبت درونش را به تنها موجود زنده اطرافش منتقل کرده و حالا پس‌گرفتن این موجود آن‌ قدر اهمیت دارد که بخاطرش دوباره به جامعه برگردد و روابط اجتماعی را از سر بگیرد.

بازی نیکلاس کیج حتی با گریم سنگین،کثیف و خون‌آلود چهره‌اش تماشایی‌ است و تسلطش بر تُن صدا و کنترلی که بر لحن صحبتش دارد کاملا به چشم می‌آید. این حضور تاثیرگذار به‌وسیله تدوین پویا و موسیقی دلنشین تکمیل می‌شود. اما چیزی که خوک را نجات می‌دهد حفظ ریتم آن است. ریتمی که با وجود پیرنگ ساده و داستان نسبتاً تکراری، به موقعیت‌های تازه و عکس‌العمل‌های غیرمنتظره ختم می‌شود و بیننده را تا لحظه آخر به دنبال خود می‌کشاند. موضوعی که حتی ضعف شخصیت‌پردازی و حفره‌های داستانی را می‌پوشاند و به معنی واقعی کلمه مخاطب را سرگرم می‌کند. در واقع مهم نیست اگر رابین به خوکش نرسد چرا که سازنده خوک به هدفش رسیده است.