شهرک: آزمایشگاه بی ثمر!
ایده اولیه به مواردی سطحی و تین ایجری تنزل می‌یابد و در نتیجه مخاطب متوجه نمی‌شود نه تنها گزاره یا پرسشی برای او مطرح نشده بلکه اسیر خام دستی و ذوق زدگی کارگردان از یک ایده خوب شده است. فیلم حتی در ساختار ایده خود نیز برخی پرسش های اصلی از قبیل علت و هدف گرداننده این ماجرا را نادید می‌گیرد. همچنین اتفاقاتی که می تواند به رخدادی بزرگ و تاثیر گذار تبدیل شوند را ساده و بدون پشتوانه اندیشه محور برگزار می‌کند. از این نظر فیلم نشان می‌دهد نه تنها از ابتدا حرفی برای گفتن نداشته بلکه استفاده از ایده بازی در بازی که مختص آثار بزرگ است را هم به عاریت گرفته و به واقع از خودش چیزی ندارد.