آخرین نامه از معشوقه شما /کارگردان: آگوستین فریزل / بازیگران: فلیسیتی جونز، جو آلوین، کلوم ترنر، شایلین وودلی / تهیه کنندگان: منیفر ویسی، گراهام برادبنت / توزیع کننده: نتفلیکس، استدیو کانال / امتیاز در آی.ام.دی.بی: ۶.۸ از ۱۰ ، راتن تومیتوز: ۶۱ از ۱۰۰، متاکریتیک: ۵۵ از ۱۰۰
خلاصه: در این فیلم به دو روایت عاشقانه در سالهای ۲۰۰۳ و ۱۹۶۰ و ارتباط میان آنها پرداخته میشود
.
در کنار فیلمهای ترسناک، اکشن و تخیلی مخصوصِ تابستان دیگر فضای زیادی برای عرض اندام آثار رمانتیک باقی نمیماند. عاشقانههایی که شاید کمتر مورد توجه قرار بگیرند اما همچنان به حیاتشان ادامه میدهند. جدیدترین فیلم عاشقانه بر اساس کتابی از رماننویس معروف، جوجو مویز، ساخته شده و روایتگر دو داستان عاشقانه مجزا، یکی در دل تاریخ و دیگری در دنیای امروز است که به تدریج با هم تلاقی پیدا میکنند و از هم تاثیر میگیرند.
آخرین نامه از معشوقه شما با وجود پرتعداد بودن شخصیتها، لوکیشنهای متنوع، گذر تاریخی به دهه شصت میلادی و بهرهبردن از چهرههای مطرحی مانند فلیسیتی جونز و شایلین وودلی اما به پای اقتباس قبلی از همین نویسنده یعنی من پیش از تو (تئا شاروک/ ۲۰۱۶) نمیرسد. علت این موضوع میتواند در تازهتر بودن موضوع من پیش از تو و نقشآفرینی منسجمتر بازیگرانش باشد. اما مشکل اصلی فیلم جای دیگریست و نقطهضعف جدی آن در شخصیتپردازی ناقص و پرحفره است. تصمیمات و اعمال کاراکترهای داستان در بیشتر مواقع غیرقابل درک و حتی غیرمنطقی به نظر میرسد. مثلا رفتار متناقض همسر جنیفر با توجه به کاراکترش توجیهپذیر نیست و حتی سعی در توضیح آن به بیننده نمیشود. از طرفی شاید میشد چنین فیلمنامه متوسطی را بهتر و حرفهایتر جلوی دوربین برد اگر ضعف کارگردانی و یکدست نبودن بازیها اجازه چنین کاری را میداد.
با اینکه هر دو ماجرای عاشقانه پتانسیل بالایی در پرداخت و اجرا دارند اما خروجی کار در نهایت یک اثر سطحی و حتی کلیشهای است؛ چرا که نه تنها روح تابستانی و سرخوش قصه همچون فیلم مرا با نام خودت صدا بزن (لوکا گوادانینو/ ۲۰۱۷) قابل احساس نیست بلکه حتی جذابیت موجود در روایتکردن عشق ممنوعه که نظیرش در بیمار انگیسی (آنتونی مینگلا/۱۹۹۶) وجود داشت دیده نمیشود. در نهایت میشود گفت این فیلم شبیه به نسخهای کارتپستالی از تصور عشق ابدیست تا نمایش نوع واقعی و بهیاد ماندنی آن.