یدو به اعتبار درخشش خود در جشنواره فجر، می توانست در کنار فیلم های دیگری که در جشنواره درخشیدند و یا فارغ از جشنواره، در انتظار اکران بودند، خون تازه ای در رگ های سینما جاری کند. سینمایی که به اندازه کافی از مسائل مختلف به ویژه در یک سال اخیر ضربه خورده است. مسائلی همچون کرونا و مشکلات اقتصادی که مردم را از سالن های سینما دور و دورتر کرده است.

ناگهان اما خبری عجیب و غیرمنتظره، تمام امیدهای سینماداران و افرادی که چشم انتظار حرکت چرخ های کم جان سینما هستند را به یاس تبدیل کرد. خبر آمد که رسانه ملی، با خریدن فیلم سینمایی یدو، می خواهد در دو نوبت آن را روی آنتن ببرد. دو نوبتی که یکی اش روز جمعه 6 فروردین ماه از شبکه یک بود و ظاهرا نوبت بعدی اش، روز 13 فروردین از شبکه سه است.

اگر سه ضلع را برای صنعت سینما در نظر بگیریم، تولید کنندگان اثر، مخاطبان اثر و پخش کنندگان اثر این اضلاع را تشکیل می دهند. در این اتفاقی که رخ داد، تولید کنندگان قطعا سود برده اند. چرا که آن ها مدعی شده اند که این فیلم را به مبلغ 2 میلیارد تومان به صداوسیما فروخته اند و از آن جایی که این فیلم با بودجه ای دولتی تهیه شده، سازندگان این فیلم چشمداشت چندانی به سود حاصل از فیلم از اکران مردمی نداشته اند بنابراین به آسانی تصمیم گرفتند که فیلم شان را از طریق تلویزیون به جامعه عرضه کنند. تصمیمی که باعث دیده شدن این اثر در مقیاسی وسیع می شود.

از طرف دیگر مخاطبان هم از این اتفاق سود بردند چرا که بدون پرداخت ریالی بابت بلیت، به تماشای این فیلم سینمایی نشستند و احتمالا هرچند بار دیگر هم که بخواهند می توانند این فیلم را به صورت رایگان تماشا کنند. فیلمی که علی رغم گفته مسئولان دال بر اینکه در پلتفرم هایی نظیر تلوبیون قابل مشاهده نخواهد بود، اما قطعا به راحتی و طی روزهای آینده در فضاهایی نظیر یوتیوب و کانال های تلگرامی مخصوص فیلم و سریال، قابل دریافت خواهد بود.کمااینکه فیلم تک تیرانداز، بهترین فیلم از نگاه ملی جشنواره سی و نهم که آن هم همانند یدو، از آنتن صداوسیما در نوروز 1400 پخش شد، در حال حاضر در یوتیوب و دقیقا به صورت ضبطی از شبکه سه که نخستین بار این فیلم را پخش کرده، به راحتی قابل مشاهده است و این یعنی ضربه ای کاری و مهلک به سینماداران توسط صداوسیما.

سینماداران قطعا بیشترین ضربه را از این اتفاق خواهند خورد. صنفی که با این اقدام غیرحرفه ای صداوسیما، فرصت نمایش و فروش دوتا از فیلم هایی را که طبق استانداردهای جشنواره جزو برترین آثار بود را از دست داد. فیلم هایی که در همین اوضاع کرونایی و بلیت هایی که حالا قیمت شان به 30 هزار تومان رسیده، می توانستند در کنار آثاری نظیر خون شد، خورشید و یا سایر فیلم های برتر جشنواره سی و نهم، چراغ سینمای ایران را روشن نگه دارند و امیدی باشند برای بهبودی اوضاع این صنعت که روی لبه تاریک ورشکستگی درحال حرکت است و حالا ظاهرا صداوسیما را در این مسیر دشوار نه در کنار خود، بلکه در مقابل خود می بیند.