تلویزیون دولتی ایران رسما در سطح نوچه و دنباله‌روی اینستاگرام تنزل کرده است. مجموعه‌ای که قرار بود با بودجه کلان چند هزار میلیاردی سمبل بی‌طرفی و فرهنگ‌سازی باشد، حالا در همه زمینه‌ها وا داده و برای این که کسری مخاطب را جبران کند، آویزان خرده‌فرهنگ معیوب حاکم بر شبکه‌های اجتماعی شده است. وقتی بعضا از چهره‌های پرهوادار اینستاگرامی دعوت می‌شود تا به عنوان مجری در تلویزیون حاضر شوند، دیگر عجیب نیست که بقیه عوامل صداوسیما هم روی آنتن از نوع گفتار و رفتار همین‌ها الگوبرداری کنند. صداوسیما امروز به رسانه‌ای ورشکسته تبدیل شده که بعضی برنامه‌سازانش برای دیده شدن در فایل‌های یک دقیقه‌ای دست به هر کاری می‌زنند.

تلویزیون خوب، تلویزیون خاموش است و این مساله در مورد ما فوتبالی‌ها هم صدق می‌کند؛ ما که خیلی‌های‌مان غیر از تماشای اصل مسابقات، آن هم با بدترین گزارش و کارگردانی تلویزیونی، کار خاصی با صداوسیما نداریم. دست تلویزیون اما همه جوره روی خرخره فوتبال است. همین چند روز اخیر یک بار دیگر شوخی مسخره و بیجای یک مجری تلویزیونی با فرهاد مجیدی و دفاع سخیف سامان گوران از او، باعث ایجاد یک فضای دو قطبی شده و هواداران فوتبال را به جان هم انداخته است. در این بخش خیلی فرهنگ قشنگی داریم، صداوسیما هم گاه و بیگاه روی آتش مردم بنزین می‌ریزد. اصلاح‌گری‌ات را نخواستیم، لااقل وضع را بدتر نکن!

فهرست خیانت‌های تلویزیون به فوتبال اما در همین مقدار خلاصه نمی‌شود. عدم پرداخت حق پخش تلویزیونی اقتصاد فوتبال را فلج کرده و چیزی کم از جنایت ندارد. در انگلستان بی‌بی‌سی با آن عظمتش حق ندارد هنگام پخش خبر دو ثانیه فیلم از مسابقات لیگ برتر جزیره روی آنتن ببرد. در ایران اما صداوسیما مفت مفت مسابقات لیگ را پخش می‌کند، صد جور برنامه جانبی هم با همین خوراک می‌سازد، کلی پول از ناحیه پخش آگهی‌ها به جیب می‌زند  و حتی در سریال‌هایش هم بهتاش فریبا را می‌آورد وسط بازی پرسپولیس و نساجی؛ بدون این که یک پاپاسی پول به صاحب این سفره بپردازد! باز کاش فقط همین‌ها بود. برخی بر این باورند در سلب میزبانی‌های اخیر از فوتبال ملی و باشگاهی ایران، رد پای بدهی هنگفت صداوسیما به کنفدراسیون فوتبال آسیا هم وسط است. راستی آنها چرا باید میزبانی را به کشوری بدهند که مسابقات را غیرقانونی پخش می‌کند؟ آیا این، انتقامجویی کنفدراسیون از صداوسیمای بدحساب ایران نیست؟ می‌بینید؛  لذتش را صداوسیما می‌برد، چماقش را فوتبال می‌خورد. چند می‌گیری نباشی؟ چند می‌گیری خاموش باشی؟