محمد جواد ظریف وزیر امورخارجه ایران در یک رسانه غیر رسمی درباره سریال گاندو 2 گفته:«از ابتدا تا انتهای سریال دروغ است!» و «این سریال علیه من ساخته شده است.» تهیه کننده سریال هم در جواب ظریف گفته است که مستندات سریال را در یک مستند پنج قسمته منتشر خواهد کرد و اینکه این سریال علیه امریکا ساخته شده نه محمد جواد ظریف. اینکه هر دو طرف این منازعه کلامی دارند اشتباه می‌کنند شکی نیست، اما در این چند خط شاید بتوانم دلایل این اشتباه را توضیح بدهم.

حرف ظریف ادامه همان معضل همیشگی سینمای ایران است که ظاهرا قرار نیست فاتحه‌اش خوانده شود.اینکه یک آدم سیاسی که در عرصه سیاست فعال مایشا است و احتمالا کارهای مهم‌تری در این روزهای پایانی دولت دارد می‌آید به‌ یک سریال تلویزیونی-گیرم یک سریال جنایی امنیتی- گیر می‌دهد و آن را دروغ می‌خواند و به سریال‌ساز فشار می‌آورد سریال را قطع کند، جوری که قسمت سیزدهم سریال را به عنوان قسمت آخر به مردم تحمیل می‌کنند در حالی که مشخص است ادامه سریال ساخته شده است و این فشار است که باعث این قطع ناگهانی است، احتمالا از همان معضل هنر زائده سیاست است ناشی می‌شود، که ایشان احتمالا در حرف قبول دارند که نباید باشد اما وقتی به عمل می‌رسد، هیچ تصویری را خلاف میلشان نمی‌پذیرند. من وکیل مدافع گاندو تهیه‌کننده‌اش نیستم. اما این را می‌دانم که در همان سیستم رسانه‌ای امریکا هم جرات ندارند به شبکه پخش‌کننده سریال 24 دستور توقیف سریال را بدهند. محض اطلاع جناب ظریف در فصل پنجم سریال ارکان سیستم امنیتی،ضد جاسوسی لس‌آنجلس(سی تی یو) (که اداره تصویر شده در گاندو حتی درشکل چیدمان هم از این سریال برداشت واضح کرده است) کشف می‌کند که باعث تمام مسائل امنیتی به وجود آمده از جمله برنامه‌ریزی سفر رییس جمهور روسیه به امریکا و ترور او شخص رییس جمهور ایالات متحده چارلز لوگان است، که این برنامه توسط قهرمان اصلی سریال جک باور ناکام می‌ماند و حکم دستگیری رییس جمهور چارلز لوگان توسط دادگاه ایالتی صادر می‌شود. اگر در ایران این سریال ساخته می‌شد و رییس جمهور فرضی ایران مورد اتهام قرار می‌گرفت چه اتفاقی می‌افتاد؟ در زمان ساخت این فصل سریال جرج بوش رییس جمهور امریکا بود و قطعا تصور نکرده منظور سازندگان سریال شخص اوست. هر رییس جمهور دیگری هم سر کار بود باز هم همین اتفاق می‌افتاد و این سریال روی آنتن می‌رفت. کما اینکه چهار فصل دیگر بعد از این فصل ساخته شد و روی آنتن رفت.

مسئله به سادگی یک چیز است:It’s Only A Film. این جمله درخشان آلفرد هیچکاک است؛ این فقط یک فیلم است نه بیشتر. در چارچوب فیلم باید قضاوت شود. نکته‌ای که وزیر امور خارجه ما به آن دقت نکرده است و یک سریال را هوا کرده است. آقای ظریف؛ معلوم است که اتفاقات سریال دروغ است، چون با قصه و تصویر طرفیم. معلوم است که قصه‌پردازی اصل اول فیلم است. پس انتظار اینکه همه چیز بر اساس واقعیت ساخته شود از پایه بی اساس است. حتی ادعای تهیه‌کننده گاندو هم به نظرم اشتباهی اساسی از آدمی است که دستش در کار است. گفتن این جمله که مستندات سریال را منتشر می‌کنیم وارد شدن در بازی غیر حرفه‌ای وزیر امور خارجه است. مطمئنا مستندات سریال نمی‌تواند همه چیزی باشد که در سریال پخش شده است. چون مستند اساسا باید با پرداخت دراماتیک تبدیل به قصه شود و لزوما همه اتفاقات واقعی نمی‌تواند دراماتیزه شود. ما فقر سریال‌های پلیسی جاسوسی را در ساختار رسانه‌ای خودمان حس می‌کنیم.تا الان هم هر کاری انجام شده از قصه‌هایی برداشت شده که در واقعیت اتفاق افتاده است. از اینجا به بعد این ژانر جذاب باید به سمت پرداخت قصه برود و وجه سرگرم‌کنندگی‌اش مد نظر قرار بگیرد. اگر قرار باشد برای هر سریالی وزیر امور خارجه و دیگرانی از این دست بخواهند با فشار و چانه‌زنی سنگ جلوی پای سریال‌ساز بشوند همین می‌شود که تا الان بوده است. من هیچ قرابتی با گاندو2 ندارم. این فصل گاف روایتی زیادی دارد. اما از بیخ نباید آن را زد. باید آقای ظریف و دوستان بفهمند که «این فقط یک فیلم است!»