پیشامد/ کارگردان: آدری دیوان / بازیگران: آناماریا وارتولومی، کیسی موته کلین، لوآنا بجرمی/ تهیه کننده: امدوارد نیل/ کمپانی توزیع: فرانسه ۳ /  ژانر: درام/ نمایش در بخش: رقابتی جشنواره ونیز/ کشور: فرانسه/ امتیاز در آی.ام.دی.بی: ۷.۱ از ۱۰

خلاصه فیلم: این فیلم به زندگی دختری در دهه ۶۰ میلادی می‌پردازد که تصمیم به پایان خودخواسته بارداری‌اش می‌گیرد. آن هم زمانی که این عمل در فرانسه ممنوع بود.

*

زن بروکس (گاردین): این فیلم جدی، خیره‌کننده و در نهایت قابل‌‌ احترام است. فیلم فوق‌العاده‌ پیشامد که در بخش رقابتی جشنواره ونیز به نمایش درآمده، گزارشی از تلاش یک زن برای خاتمه بارداری و سپس ادامه‌دادن تحصیلاتش است. این اثر با اقتباس از رمان خودزندگی‌نامه‌ای آنی ارنو، تجربه عذاب‌آور شخصی‌اش را در قامت تریلری هولناک نمایش می‌دهد و اجرایی عالی از آناماریا وارتولومی را در نقش آنه داچسن، دانشجویی دردمند و در کانون توجه، به تماشا می‌گذارد. با اینکه نقش‌آفرینی پرقدرت اولیویا کولمن در فیلم دختر گمشده (مگی جینلهال) هم‌چنان برگزیده غیررسمی برای برنده‌شدن جایزه بازیگری است اما وارتولومی ۲۲ ساله هم می‌تواند گزینه مطلوبی برای این جایزه به‌نظر برسد. او شخصیت آنه را در قالب دانشجویی متعلق به طبقه‌کارگر به‌تصویر می‌کشد که در آرزوی بدست آوردن حرفه‌ای در محیط آکادمیک است. یک زن قوی و پرشور که وحشت ناگهانی  باعث می‌شود قدرت منطق و تصمیم‌گیری را از دست بدهد.

لی مارشال (اسکرین دیلی): در دورانی که قانون‌گذاران سراسر جهان در حال عقب‌نشینی بیش‌از حد در مقوله حق انتخاب هستند، دومین فیلم آدری دیوان اثری مهم و متناسب با زمان‌ خود است. اما این موضوع باعث نمی‌شود تماشای پانزده دقیقه انتهایی فیلم راحت و آسان باشد. برجسته‌ترین انتخاب‌های فیلم در سبک طراحی صحنه و لباس هستند؛ یک نسخه مینیمال از اواسط دهه شصت میلادی که به‌ راحتی می‌تواند مشابه با فرانسه‌ سنتیِ در زمان حال باشد.

 گای لاج (ورایتی): داستان فیلم جدید نیست اما در زمانه‌ای دست به تکرار می‌زند که نباید هیچ‌کدام از دستاوردهای مبارزه طولانی‌‌مدت زنان برای حقوق باروری بی‌اهمیت پنداشته شود. این فیلم موفق می‌شود جایگاه خود را در کنار فیلم‌های ۴ ماه، ۳ هفته و دو روز (کریستین موجیو/۲۰۰۷) و هرگز، گاهی، بعضی اوقات، همیشه (الیزا هیتمن/۲۰۲۰) و اثر تازه لینگوی (محمد صالح هارون/۲۰۲۱) به‌دست بیاورد. پیشامد بی هیچ قصد سیاسی یا متوسل‌شدن به گفتار پندآمیز، قدرت‌مندانه خطرات خودداری از کنترل زنان بر بدن خود را بیان می‌کند.